Skip to main content

Terapia SM a ciąża – co należy wiedzieć?

Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba autoimmunologiczna, która wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, ale nie ma bezpośredniego wpływu na ciążę czy możliwość posiadania dzieci. Kobieta z SM może planować powiększenie rodziny i mieć zdrowe dzieci, jednak w przypadku prowadzenia leczenia konieczna jest rozmowa z lekarzem na temat wpływu stosowanej terapii, jej ewentualnego odstawienia lub zmiany na terapię o innym mechanizmie działania. W razie konieczności, lekarz dobierze terapię, której stosowanie jest dopuszczalne również w okresie ciąży.

kobieta w ciąży

Jaki może być wpływ terapii SM na ciążę

Pacjentki ze stwardnieniem rozsianym, planujące założenie rodziny, zastanawiają się, czy ze względu na bezpieczeństwo własne oraz przyszłego dziecka, powinny przerwać terapię. Wszystko zależy od aktywności choroby. Dostępne są opcje leczenia wygodne, elastyczne i nie zwiększające ryzyka wystąpienia niepożądanych rezultatów ciąży.Dla zdrowia matki i dziecka kluczowa jest indywidualnie dopasowana forma leczenia.

Kiedy umówić się na rozmowę z lekarzem

Ponieważ niektóre terapie mogą wymagać długiej przerwy w podawaniu, zanim zajście w ciążę będzie bezpieczne, rozmowę z lekarzem o planowanym powiększeniu rodzinywarto przeprowadzić jak najwcześniej.

Dlaczego należy skonsultować się z lekarzem

Kobieta, która choruje na stwardnienie rozsiane i jest w trakcie terapii, przed podjęciem decyzji o ciąży, powinna skonsultować się z lekarzem i omówić plan leczenia. Chodzi o ustalenie, czy stosowana farmakoterapia nie obejmuje leków, mogących mieć negatywny wpływ na płodność i przebieg ciąży. Lekarz pomoże wybrać najlepszą terapię dla danej pacjentki, biorąc pod uwagę jej indywidualne potrzeby, a także to, czy odstawienie leków nie spowoduje pogorszenia jej stanu.

Ciąża a kontynuacja terapii

- Tylko lekarz specjalista może prawidłowo ocenić ryzyko związane z różnymi rodzajami terapii i wybrać najlepszą opcję. Stosowanie niektórych leków w ciąży jest dopuszczalne tylko w wypadku, gdy jest to wyraźnie konieczne, a spodziewane korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu.

- Jak mówi lekarz-neurolog, dr n. med. Aleksandra Podlecka-Piętowska (zobacz nasze wideo), nie ma jednego leku odpowiedniego dla wszystkich pacjentów z SM, a jedną z rzeczy, które należy wziąć pod uwagą przy wyborze indywidualnej terapii, jest planowanie rodziny.

- Każdy przypadek SM jest inny, różne są także potrzeby chorujących osób. Lekarz, rozmawiając z pacjentką, może poznać jej stan zdrowia, indywidualne oczekiwania i styl życia i wspólnie z nią wybrać najlepiej dopasowaną formę leczenia. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule na temat indywidualizacji terapii (link).

- Każda kobieta w ciąży, chorująca na stwardnienie rozsiane, powinna regularnie spotykać się z lekarzem specjalistą, który będzie monitorował stan zdrowia jej oraz płodu, aby upewnić się, że ciąża przebiega prawidłowo.

Jak przygotować się do rozmowy z lekarzem

Lekarz-neurolog, dr n. med. Aleksandra Podlecka-Piętowska podkreśla, że warto rozmawiać o planach macierzyńskich z lekarzem, bo obecnie jest możliwość przeprowadzenia kobiety przez okres ciąży, porodu i połogu, bez zwiększonego ryzyka negatywnych skutków dla matki czy dziecka (zobacz nasze wideo – link). Przygotowanie się do tej rozmowy, przemyślenie pytań i tematów, które zostaną podjęte, to klucz do komfortu psychicznego, a także do wyboru najlepiej dopasowanej terapii. Pomocny będzie specjalnie przygotowany poradnik, który można wydrukować, wypełnić i zabrać ze sobą na spotkanie z lekarzem, dostępny na naszej stronie (link).

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić konsultacji z lekarzem.

Przygotowano na podstawie: http://sm24.pl/esemowe-sprawy/sm-a-ciaza/?ref=search, https://stoper.sm/o-stwardnieniu-rozsianym/edukacja/szczegoly/stwardnienie-rozsiane-a-ciaza , wypowiedź lekarz-neurolog, dr n. med. Aleksandry Podleckiej-Piętowskiej (link).

 

Biogen-225809

Przeczytaj inne nasze artykuły

Jak terapia wpływa na układ immunologiczny

SM leczy się długoterminowo

Zmiana terapii – kiedy warto ją rozważyć?