Stwardnienie rozsiane a seks

Seks a stwardnienie rozsiane – co należy wiedzieć?

Chorzy na stwardnienie rozsiane mają takie same potrzeby, jak wszyscy – dotyczy to zarówno czułości czy bliskości, jak i seksu. Podobnie jak w przypadku osób zdrowych – bardzo istotna dla budowania udanej relacji jest komunikacja w związku. Jak prowadzić satysfakcjonujące życie seksualne, pielęgnować bliskość ze swoim partnerem i budować poczucie bezpieczeństwa w sytuacjach intymnych? Wszystko to zależy od konkretnej, osobistej sytuacji, jednak kilka ogólnych wskazówek może okazać się pomocnych.

Jaki wpływ na seks mogą mieć objawy SM?

Ponieważ choroba wywołuje zmiany w reakcjach ciała – pewne elementy życia seksualnego czy formy kontaktu, mogą z czasem stać się nieprzyjemne dla osoby z SM. Wiąże się to z zaburzeniami czucia, towarzyszącymi chorobie. Jednak, oprócz nieprzyjemnych doznań, mogą one także spowodować powstanie nowych stref erogennych. Warto porozmawiać na ten temat z partnerem i zasygnalizować ewentualne zmiany.

Zmęczenie a seks w SM

Kolejny element, który ma wpływ na życie seksualne, to brak energii i zmęczenie – jeden z najczęstszych objawów stwardnienie rozsianego. To także ważny temat do omówienia, nie tylko dlatego, że brak zainteresowania seksem, wywołany zmęczeniem, partner może odbierać jako odrzucenie. Ponieważ osoby chore często potrafią przewidzieć okresy sprzyjające aktywności – dobrze jest zaplanować zbliżenie właśnie na czas, gdy energia utrzymuje się na wysokim poziomie, wybierać pozycje, które nie wymagają wysiłku, a także – zadbać o czas na odpoczynek po zbliżeniu.

Jaki seks w SM?

Warto podkreślić, że stosunek seksualny nie musi być nieodłącznym elementem udanego współżycia czy budowania relacji erotycznych. Wspólne pieszczoty czy seks oralny także mogą dawać satysfakcjonujące rezultaty, szczególnie w sytuacji, gdy pojawiają się ograniczenia ruchu, spastyczność, obszary zmienionego czucia, zmęczenie, stres, itd.

Najważniejsze jest indywidualne podejście

W stwardnieniu rozsianym pojawiają się uszkodzenia nerwów w części mózgu i rdzenia kręgowego, mogące mieć wpływ także na pojawienie się rozmaitych dysfunkcji seksualnych, jednakże nie muszą one prowadzić do całkowitej rezygnacji z życia seksualnego. Ponieważ ta choroba w każdym przypadku przebiega w odmienny sposób, nie da się z góry przewidzieć, które problemy czy ograniczenia dotkną konkretną osobę. Dlatego wszystkie rozwiązania należy dopasować do osobistej sytuacji i relacji, której dotyczą. Bardzo pomocna może okazać się rozmowa z lekarzem specjalistą lub seksuologiem, który może pomóc odkryć prawdziwe źródła problemów i zaproponować rozwiązania.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić konsultacji z lekarzem.